bijgewerkt 05-01-2022
Geopad 180a-Oud Wulven-Brinkroute in Houten
Deze route leidt eerst naar een vlak ten noorden van de bebouwde kom gelegen lommerrijke zone die tot het voormalige landgoed Oud Wulven behoorde. Daarvan terugkerend komt men langs de monumentale hoeve Nieuwoord en een in oorsprong natuurlijke waterloop. Na het passeren van een groenzone met een beekachtige wetering loopt de route langs enkele antieke boerderijen en landhuizen naar het deels om een plein gelegen oude dorpscentrum van Houten. Vervolgens trakteert de voormalige verbinding met de buurtschap Loerik op allerlei antieke bebouwing. Het laatste deel van de route passeert onder andere het voormalige station van Houten en een oude algemene begraafplaats. zie verder
Geopad 180b-De Schonauwen – Loerikroute
Door het volgen van de Schonauwen –Loerikroute krijgt men een representatief beeld van het jongere, zuidoostelijk deel van Houten. De meest opvallende historisch interessante plekken zijn er het kasteelterrein van Schonauwen en de restanten van de buurtschap Loerik. Vanwege de bouw van de wijk werden er echter de enigermate op een Romeins castellum lijkende rechthoekige stationsbuurt en de vijfhoekige aarden omwalling gepland die de aanwezigheid van een antieke verdedigingslinie suggereert. zie verder
Geopad 181-Binnengrachten van Utrecht
De unieke kenmerken van de middeleeuwse Utrechtse stadskern die zich onderscheidt doordat nergens anders in vroeg historische tijd grootschalig op dezelfde wijze werd omgegaan met de mogelijkheden die verzandende grote meanders van een riviervlakte de handel, scheepvaart, andere economische activiteiten en de bewoonbaarheid nog boden. De resultaten daarvan zijn vooral te zien langs een tweetal reeksen stadsgrachten, waarover ook een wandelroute wordt beschreven. zie verder
Geopad 182-Minstroom en Oude Vecht
Onderwerp zijn de restanten van de waarschijnlijk oudste bovenloop van de Vecht en haar naaste omgeving. De later deels verdwenen en gekanaliseerde waterloop was lang bekend als de Oude Vecht maar werd althans ten dele ook de Minstroom genoemd. zie verder
Oostbroek (O)
In het eerste kwart van de 12e eeuw werd even oostelijk van de plaats Utrecht het Sint-Laurensklooster gesticht op woeste grond door ridders die zich hadden bekeerd. Even na het midden van de 16e eeuw bevond de Sint-Laurensabdij zich in grote financiële problemen waarbij het aantal kloosterlingen afnam. Omstreeks 1580 werden vervolgens het Sint-Laurensabdij en het Vrouwenklooster afgebroken. In 1887 is uiteindelijk het huidige landhuis Oostbroek gebouwd op het voormalige abdijterrein. Het parkontwerp is van I.H.J. van Lunteren, die oudere elementen daarin opnam. Vandaag de dag zijn onder meer het eind-19e-eeuwse hoofdgebouw en het park op het landgoed een rijksmonument. Het Utrechts Landschap heeft het bijna 90 hectare grote landgoed Oostbroek in eigendom. zie verder
Niënhof (N)
In het eerste kwart van de 12e eeuw werd even oostelijk van de plaats Utrecht het Sint-Laurensklooster gesticht op woeste grond door ridders die zich hadden bekeerd. Ook werd het klooster al zeer vroeg een dubbelklooster met zowel monniken als nonnen. Deze situatie was reeds in 1139 veranderd omdat toen een apart Vrouwenklooster bestond op een nabijgelegen stuk onontgonnen abdijgrond (De Nieuwehof/Niënhof). Eind 19de eeuw werd het 18de-eeuwse landhuis op de Niënhof vervangen door nieuwbouw naar een ontwerp van Albert Nijland. Dit huis zou echter in 1929 alweer worden gesloopt. Het oude achttiende-eeuwse landhuis werd verbouwd tot koetsierswoning. Dit gebouw zou tegen het eind van de 20ste eeuw worden gerestaureerd en uitgebreid tot hoofdgebouw. Boerderij De Niënhof werd vele maken verbouwd. Het naastgelegen voormalige bakhuis en de voormalige paardenstal annex wagenberging zijn tot woningen verbouwd. Landgoed Niënhof bestaat voornamelijk uit parkbos en agrarische grond. zie verder