Crailo

Oude bossen met rechte lanen
Het moet niet gemakkelijk zijn geweest om de investering lonend te maken. Zandwinning, zoals dat op de landgoederen in ’s-Graveland gebeurde, was hier niet mogelijk. Er liepen geen vaarten tot Crailo waarover het zand kon worden afgevoerd. Voor zandgronden was de bodem relatief rijk, maar toch was landbouw bedrijven lastig op de droge grond. Rundvee houden was moeilijk vanwege de grote afstand tot vochtige en rijkere graslanden. De zandgronden leenden zich wél goed voor bos. Dit bos droeg bij aan de verfraaiing van het landgoed. Geheel naar smaak van die tijd waren het bos, de landerijen en de lanen rechtlijnig en rechthoekig ingedeeld.

Engelse landschapsstijl
In de negentiende eeuw lagen er twee pachtboerderijen op het landgoed, maar de bijbehorende landbouwpercelen moesten plaats maken voor nog meer bos. Het landgoed werd ingericht naar de mode van de Engelse Landschapsstijl. Slingerende paden door bos of over gazons met boomgroepen zorgden voor steeds weer een andere aanblik. Toen werd ook het uitzichtspunt de Trapjesberg of Trappenberg opgeworpen, dat verre uitzichten over de omgeving mogelijk maakte. Eind negentiende eeuw werd ook het oude huis vervangen door het huidige. Crailo was niet de enige plek waar zich deze ontwikkeling voordeed. Ten noorden van Crailo ontstonden zo de landgoederen Oud-Bussum en Bikbergen. In het begin van de twintigste eeuw kwam op landgoed Crailo een sanatorium tot stand voor kinderen met tuberculose. De gezonde lucht van de reeds aanwezige naaldbossen zou mee werken aan genezing. Na sluiting van het sanatorium kregen de gebouwen de functie van kinderziekenhuis, revalidatieoord en Mytylschool.

De naam Crailo verhuist
De naam Crailo staat niet meer voor alleen het oude landgoed. Al in de zeventiende eeuw namen leden van de familie Van Rensselaer deze naam mee naar de Hollandse kolonie Nieuw Amsterdam. In de tegenwoordige staat New York, in de plaats Rensselaer, staat dicht bij de Hudson nog altijd Fort Crailo.

Ten zuiden van het landgoed (nu aan de zuidzijde van de snelweg) werd in de negentiende eeuw een militaire legerplaats ingericht, die ook Crailo werd genoemd. Ten noorden van Hilversum werd tot slot de naam Crailo aan de grote spoorwegzanderij gegeven die hier vanaf het einde van de negentiende eeuw ontstond.